Europa królestwem kuchni orientalnych

Europejska kuchnia zdaje się powoli nudzić jej rodzimym mieszkańcom, którzy coraz częściej sięgają po dania najodleglejszych krajów świata. Skąd taki trend? Czy nuda jest aby jedynym i głównym powodem coraz większej popularności orientalnych smaków?

Podniebienia Europejczyków szukają nowości smakowych. Sztuka kulinarna krajów naszego kontynentu jest coraz rzadziej przez nas wybierana. Taka sytuacja może mieć kilka powodów.
Jednym z nich może być zamożność Europejczyków, którzy dla swoich wakacyjnych lub urlopowych podróży lubią wybierać kraje o zupełnie odmiennej kulturze. Niezbędnym punktem poznawania obyczajowości ludności rdzenniej jest próbowanie ich potraw. Bardzo często są to smaki zupełnie nieznane, bardzo często niedoceniane w Europie. Turysta, po powrocie do swojego kraju, często wraca do tych potraw, bo to pomaga mu przywołać wspomnienia udanego urlopu.
Innym powodem jest zapracowanie. Nie mamy już czasu na gotowanie, dlatego coraz częściej jemy w restauracjach. Doceniamy wtedy nowe kuchnie i stosunkowow tanie potrawy. Orientalne dania odpowiadają na nasze potrzeby.
Kraje orientalne również dbają o swój rozwój i promocję za granicą. Dzięki temu powstaje coraz więcej restauracji i knajpek, gdzie można sprobować tradycyjnych potraw tych odległych krajów. Europejczycy chętnie odwiedzają takie miejsca, by pozbyć się znudzonych europejskich smaków.
Nie ważne z jakiego powodu, ale jednak faktem jest, że orientalne potrawy bardzo nam smakują. Ostatnim hitem na kulinarnym rynku europejskim są dania tajskie. Lekko pikantna, ale i subtelna kuchnia tajska zdobywa coraz szersze grono fanów w Europie. Może uda jej się nawet zagrozić chińskim restauracjom? Im więcej różnorodności w europejskim menu tym lepiej!
popularności orientalnych smaków?
http://artelis.pl/artykuly/32965/europa-krolestwem-kuchni-orientalnych

Bułgarska zupa z jogurtem…

             Kuchnia bułgarska jest kuchnią z dużą ilością warzyw takich jak; bakłażany, papryka, kabaczki, fasola, groszek. Potrawy z mięsa pieką na rożnie szaszłyki, kotlety schabowe(perżole), kotlety mielone, ryby i drób smakowitość zawdzięczają dużej ilości przypraw. Przyrządzają potrawy na oleju słonecznikowym oraz maśle, zupy podprawiają jogurtem, który wytwarzają z mleka owczego lub krowiego.                                    

       Bułgarzy spożywają mało ziemniaków, a jeżeli to głównie frytki i puree z surowymi  warzywami w postaci surówki lub sałatki podprawianej olejem. Na gorąco podaje się warzywa nadziewane(bakłażany, kabaczki, pomidory, paprykę) oraz pieczone i duszone.

      Bułgaria jest drugim po Włoszech krajem w Europie o największym eksporcie świeżych winogron produkują również wysokiej jakości wina deserowe i stołowe. Z mocniejszych napojów alkoholowych można wymienić śliwowicę (Śliwowa Rakija). Bułgaria słynie też  ze wspaniałych owoców ( melony, brzoskwinie, morele, orzechy) oraz soków owocnych i warzywnych.

Kuchnia grecka

Grecja to kraj bogaty w smaki, nie sposób odwiedzić tego kraju i nie zasmakować tradycyjnej greckiej kuchni. Już od dawana dieta śródziemnomorska w szczególności kretańska uważana jest za najzdrowszą zapewniającą witalność i długowieczność.

Głównym aspektem jest stosowanie dużej ilości warzyw i owoców, zieleniny, ryb, nabiału i pieczywa. Stosując dużą ilość ziół do przygotowania dań, Grecy nadają im niebanalny i charakterystyczny smak i aromat. Do przygotowania potraw słodkich wykorzystuje się dużo duże ilości miodu lub syropu z winogron.

Bardzo ważnym składnikiem greckiej kuchni, o czym nie można zapomnieć, jest oliwa z oliwek. W kraju tym występują idealne warunki do uprawy drzew oliwnych.

Jadłospis kuchni śródziemnomorskiej jest bardzo urozmaicony, a ceny przystępne. Najczęściej serwowane potrawy to: duszonki, zapiekanki, sałaty i sałatki oraz potrawki.

W nadmorskich tawernach bardzo popularne są owoce morza (kalmary, mule, ośmiornice i krewetki).

W Grecji stosunkowo niewiele spożywa się potraw mięsnych, na górzystym terenie hoduje się głownie owce, kozy i drób, w mniejszym stopniu bydło.

Popularnym trunkiem serwowanym w większości tawern i restauracji jest wino w butelce lub własnego wyrobu, przechowywane w beczkach, a serwowane w karafkach. Miejscowe wina lokalne nazywane Retsina przyprawione są żywicą sosnową, nadającą produktowi trwałość. Smakują więc ziemią, kamieniami, lasem i trochę winem.

Mimo, iż Grecy najczęściej raczą się winem nie stronią również od wódki, jako aperitif chętnie piją ouzo – wódkę anyżową, która po rozcieńczeniu wodą przybiera kolor mleczny. Greccy mężczyźni potrafią przy jednym małym kieliszku tego trunku przesiedzieć całą noc w tawernie dyskutując na wszelakie tematy. Wielu zwolenników ma także raki – wódka produkowana z winogron.

Wśród Greków nie są popularne pełne śniadania, przed wyjściem do pracy wypijają jedynie filiżankę kawy, do której zjadają sucharki, biszkopty lub placki z dżemem. O godzinie jedenastej często raczą się ciastem o nazwie tyropitta, wypełnionym gorącym płynnym serem feta. Obiad spożywają w godzinach 13.30 a 17.30 a głównym posiłkiem dnia jest kolacja, spożywana przeważnie w tawernach lub restauracjach około godziny 22.00 -23.00.

Ciekawostką jest również fakt, iż greckiej kuchni obca jest koncepcja kolejno spożywanych dań, często więc na stole pojawiają się równocześnie zupy, drugie dania i sałatki.

Kuchnia grecka zdaniem smakoszów zalicza się do najlepszych kuchni świata.

http://artelis.pl/artykuly/39504/kuchnia-grecka

Rosyjski kawior czyli solona ikra

            Kuchnia rosyjska od dawna należy do najlepszych na świecie duży wpływ na nią miały kuchnia słowiańska i tatarska. Duży asortyment, bogactwo surowców przyczyniły się do urozmaicenia tej kuchni. Rosyjski kawior solona ikra ryb jesiotrowatych, (kawior czerwony łososiowatych, kawior norweski  dorszowatych ), wędzony łosoś to przysmaki słynne na całym świecie, za narodowe napoje uważane są: herbata podawana w specyficzny sposób (z samowara) oraz kwas chlebowy napój znany tylko w Rosji. Rosyjscy kucharze swoje dania przyprawiają min: gorczycą, majerankiem, estragonem, imbirem, kminkiem, miętą, tymiankiem, musztarda.

Spośród wielu potraw za narodowe dania rosyjskie uważa się;

-uchę, czyli zupę z kilku gatunków ryb

-bitki, czyli okrągłe zraziki z mielonego mięsa wołowego w sosie śmietanowym lub cielęce w sosie brunatnym.

- bliny, czyli naleśniki z mąki gryczanej, pszennej lub żytniej podawane z roztopionym masłem, śmietaną oraz dodatkiem kawioru

-ruskie pierogi z ciasta drożdżowego z różnymi nadzieniami

-kotlety a la Pożarski, czyli mielone kotlety z mięsa drobiu

-boeuf Strogonow, sporządzony z polędwicy wołowej pokrojonej w cienkie paski, lekko podsmażone z cebulą, zaprawione śmietaną i ostrym sosem kabul

-rossolnik  gotowany na rosole z pokrajanymi kwaszonymi ogórkami i plasterkami nerki cielęcej

Z napojów bardzo popularny jest kumys(odżywczy i leczniczy napój musujący produkowany z mleka kobylego, wielbłądziego i krowiego. W Rosji uprawia się winorośl, z której produkuje się wina szampańskie, rizlingi i portweiny.

Węgierska potrawa Leczo

              Kuchnie węgierską cechuje specyficzny aromat i  pikantność. Potrawy są bardzo tłuste sporządzane na smalcu wytopionym ze słoniny. Węgrzy uważają, że podstawowe przyprawy(papryka, cebula) tylko smażone w tym tłuszczu dają właściwą woń i prawdziwy kolor. W oliwie lub maśle cebula traci swój zapach, a papryka staje się jaśniejsza.                                                                                                                  Najczęściej spożywanymi warzywami  przez Węgrów są pomidory i papryka(używana w różnych postaciach) sproszkowana daje potrawą ostrość i aromat,  z owoców papryki sporządzają leczo z dodatkiem pomidorów. Jedzą także dużo sałaty i zielonego groszku.                                                                                                                 

               Węgierscy kucharze najczęściej używają mięso wieprzowe,  z którego potrawy są najczęściej duszone ze zrumienioną cebulą i podprawioną śmietaną. Węgrzy przyrządzają bardzo dobre gulasze, paprykarze, bakłażany (warzywa faszerowane), galarety, sałatki rybne,  zakąski zimne i gorące.                                                                                                                             Zupy w   kuchni węgierskiej są gęste i zawiesiste gotowane na mocnych wywarach warzywnych bez dodatku kości . Najczęściej używają takich przypraw jak papryka, czosnek a także  pieprz, majeranek, seler, kakukfu i tarpony(węgierskie zioła). Do większości potraw obficie dodają śmietanę. 

            Spożywają  także dużo strudli  z różnymi nadzieniami, lody z dodatkiem owoców i bitej śmietany, kremy śmietanowe oraz mocną czarną kawę i doskonałej klasy wina tokay  Aszu, Samorodni i Egri Bikaver o rubinowym kolorze.                                                                                                                                                                          

Kuchnia staropolska

              Kuchnia staropolska  (dawna kuchnia polska) zasłynęła  z dobrego podawania  i z bardzo dobrych walorów smakowych. Najstarsze przepisy (potrawy) były przekazywane z pokolenia na pokolenie, niektóre przyrządzamy do dziś.  Polska kuchnia była słynna na całym świeci, kucharze przyrządzali dania z ryb, mięsa, drobiu, kasz, warzyw, przyprawiali je imbirem, pieprzem, zielem angielskim, cynamonem, szafranem, papryką, goździkami , kminkiem majerankiem, miętą szałwią, tymiankiem lubczykiem, czosnkiem oraz miodem. 

           Do najstarszych polskich potraw zaliczane były potrawy z  kasz i mąki. Gotowano z nich zupy , potrawy na gęsto, na sypko, z mlekiem, z wodą wypiekano i prażono w piecu. Najpopularniejsze kasze to radomska, manna, żytnia, perłowa owsiana, jaglana i kukurydziana.  Z dodatkiem mąki sporządzano nich: ciast uchy (kluski wiejskie), gryczek(placek z grysu), pęcak z grochem, prażuchę (kluski), jagły z grochem oraz naleśniki, pierogi z różnymi nadzieniami.

Popularność kasz zaczęła słabnąć po pojawieniu się w XVII wieku ziemniaka. Duża różnorodność warzyw takich jak: kapusty, kalafiorów, kardów, szparagów, kalarepy, szpinaku, szczawiu, pasternaku, rzepy, czosnku, chrzanu, fasoli, soczewicy, jarmużu, porów bobu, dyni itp. Wtedy jadano więcej warzyw niż obecnie gotowano je na rosole w sosach nadziewano, pieczono i smażono. Często je łączono z mięsem kaszami nabiałem i grzybami przyprawiano na winno lub słodko.

             Asortyment surowców rybnych jakimi dysponowała polska kuchnia, był bardzo bogaty min łososie, czeczugi, jesiotry, pstrągi, bolenie, rapy, ślizy, kiełbie, węgorze, śledzie, flądry, okonie, leszcze, liny, dorsze. Najstarszym sposobem sporządzania ryb jest pieczenie(nadziewano na kij i pieczono nad ogniem).  Z potraw bardzo ceniono zupę rybną sporządzaną z kilku gatunków ryb, gotowano także potrawy, w których ryby łączono z warzywami, owocami i grzybami. Ryby na szaro lub po królewsku przyrządzano dusząc porcję filetów z gąszczem i z dodatkiem przypraw.

               W kuchni staropolskiej stosowano ostrygi, żółwie, ślimaki i raki. Najstarsze techniki stosowane do sporządzania potraw z mięsa i drobiu to pieczenie, gotowanie i duszenie. Stosunkowo mało w tej kuchni jadało się zup, stanowiły one raczej danie śniadaniowe. Za najstarsze zupy uważa się: kapuśniaki, polewki, rosoły, barszcze, krupniki, zupy rybne, żur, czerninę oraz zupy owocowe(jabłczankę, śliwiankę i wiśniankę).                                                Biermuszki, faramuszki, gramotki są to polewki piwne. Gramotka, faramuszka jest zupą postną w skład jej wchodziło piwo jasne lekkie, jasny chleb żytni, masło i przyprawy. Biermuszkę sporządzano z piwa z dodatkiem goździków, masła, żółtek i śmietany.               Zupy i polewki przyprawiano: lubczykiem, tymiankiem, bazylią, pietruszką, czosnkiem, kminkiem, gałką muszkatołową.                                                                                                                                                                                                                                                                                                               Kapuśniak gotowano z kapusty słodkiej i kiszonej z dodatkiem słoniny, kiełbasy, wędzonego boczku. Podkreślano smak  kapuśniaku dodając suszone grzyby, powidła śliwkowe i inne owoce.                                                                                                                                                 Barszcze robiono z buraków, porzeczek, berberysu, Żórawin i agrestu. Sporządzano je jako barszcze czyste lub podprawione żółtkami i śmietaną zawsze o smaku lekko kwaśnym.  Dodatkami do nich były uszka, kołduny i nadziewane jaja.                                                      Rosoły sporządzano z mięsa cielęcego, wołowego, drobiu i dzikiego ptactwa.   Podawano je z makaronem, ryżem, grochem, fasolą, grzankami oraz warzywami z rosołu, przyprawiano je pietruszką, koprem, czosnkiem, kwiatem muszkatołowym lub pieprzem.

Camembert z Francji

                 Francja słynie w świecie z doskonałej sztuki kulinarnej. Duże bogactwo surowców takich jak: owoce   (brzoskwinie, morele, winogrona, pomarańcze), warzyw(pomidory, bakłażany, papryka, kabaczki  i dużo innych) mięsa, ryb, drobiu, kilkaset słynnych na całym świecie gatunków sera, masło, oliwa oraz wina. Francuzi swoje dania przyprawiają min: bazylią, anyżem, czosnkiem, goździkami, cebulą, chrzanem, imbirem, gorczycą, kminkiem, koprem  i wieloma innymi.

               Zupy we francuskim menu są podawane tylko do drugiego posiłku w ciągu dnia, tj. do wieczornego obiadu, i to  w małych ilościach. Zupy dzielimy na czyste i zawiesiste do czystych zalicza się rosoły zwane Consommes podaje się je z dodatkiem warzyw, kawałków mięsa, klusek, makaronów. Zupy  zawiesiste sporządza się z warzyw strączkowych dodatkiem ziemniaków i mąki.

             Zakąski w kuchni francuskiej dzielimy na zimne i gorące. Zimne są podawane na początku śniadania mają zaostrzyć apetyt, zaliczamy do nich kanapki,  paszteciki, wędliny, zimne mięsa, sałatki a także kraby, raki i ryby. Zakąski gorące podajemy po zupie zaliczamy do nich: omlety, naleśniki, krokiety, grzanki, pizze, cynaderki, kotleciki z drobiu, karczochy i zapiekanki.

                 Francuscy kucharze słyną z przyrządzania zimnych i gorących sosów, do gorących zalicza się sos bordoski, myśliwski, pikantny, chrzanowy, beszamelowy. Podstawowym sosem wśród zimnych jest sos majonezowy, tatarski, ravigote, vinegrette.

Najbardziej cenionym mięsem przez Francuzów jest baranina, wołowina a także mięso z drobiu z którego przyrządzają min: medaliony, kotlety de volaille, drób zapiekany w cieście, paszteciki strasburskie z gęsiej wątroby.

Desery we Francji podawane są na zakończenie posiłku, dzielimy je na gorące i zimne. Desery gorace to: naleśniki, budynie, omlety i suflety a zimne to musy, kremy, lody i sorbety.