Kuchnia staropolska (dawna kuchnia polska) zasłynęła z dobrego podawania i z bardzo dobrych walorów smakowych. Najstarsze przepisy (potrawy) były przekazywane z pokolenia na pokolenie, niektóre przyrządzamy do dziś. Polska kuchnia była słynna na całym świeci, kucharze przyrządzali dania z ryb, mięsa, drobiu, kasz, warzyw, przyprawiali je imbirem, pieprzem, zielem angielskim, cynamonem, szafranem, papryką, goździkami , kminkiem majerankiem, miętą szałwią, tymiankiem lubczykiem, czosnkiem oraz miodem.
Do najstarszych polskich potraw zaliczane były potrawy z kasz i mąki. Gotowano z nich zupy , potrawy na gęsto, na sypko, z mlekiem, z wodą wypiekano i prażono w piecu. Najpopularniejsze kasze to radomska, manna, żytnia, perłowa owsiana, jaglana i kukurydziana. Z dodatkiem mąki sporządzano nich: ciast uchy (kluski wiejskie), gryczek(placek z grysu), pęcak z grochem, prażuchę (kluski), jagły z grochem oraz naleśniki, pierogi z różnymi nadzieniami.
Popularność kasz zaczęła słabnąć po pojawieniu się w XVII wieku ziemniaka. Duża różnorodność warzyw takich jak: kapusty, kalafiorów, kardów, szparagów, kalarepy, szpinaku, szczawiu, pasternaku, rzepy, czosnku, chrzanu, fasoli, soczewicy, jarmużu, porów bobu, dyni itp. Wtedy jadano więcej warzyw niż obecnie gotowano je na rosole w sosach nadziewano, pieczono i smażono. Często je łączono z mięsem kaszami nabiałem i grzybami przyprawiano na winno lub słodko.
Asortyment surowców rybnych jakimi dysponowała polska kuchnia, był bardzo bogaty min łososie, czeczugi, jesiotry, pstrągi, bolenie, rapy, ślizy, kiełbie, węgorze, śledzie, flądry, okonie, leszcze, liny, dorsze. Najstarszym sposobem sporządzania ryb jest pieczenie(nadziewano na kij i pieczono nad ogniem). Z potraw bardzo ceniono zupę rybną sporządzaną z kilku gatunków ryb, gotowano także potrawy, w których ryby łączono z warzywami, owocami i grzybami. Ryby na szaro lub po królewsku przyrządzano dusząc porcję filetów z gąszczem i z dodatkiem przypraw.
W kuchni staropolskiej stosowano ostrygi, żółwie, ślimaki i raki. Najstarsze techniki stosowane do sporządzania potraw z mięsa i drobiu to pieczenie, gotowanie i duszenie. Stosunkowo mało w tej kuchni jadało się zup, stanowiły one raczej danie śniadaniowe. Za najstarsze zupy uważa się: kapuśniaki, polewki, rosoły, barszcze, krupniki, zupy rybne, żur, czerninę oraz zupy owocowe(jabłczankę, śliwiankę i wiśniankę). Biermuszki, faramuszki, gramotki są to polewki piwne. Gramotka, faramuszka jest zupą postną w skład jej wchodziło piwo jasne lekkie, jasny chleb żytni, masło i przyprawy. Biermuszkę sporządzano z piwa z dodatkiem goździków, masła, żółtek i śmietany. Zupy i polewki przyprawiano: lubczykiem, tymiankiem, bazylią, pietruszką, czosnkiem, kminkiem, gałką muszkatołową. Kapuśniak gotowano z kapusty słodkiej i kiszonej z dodatkiem słoniny, kiełbasy, wędzonego boczku. Podkreślano smak kapuśniaku dodając suszone grzyby, powidła śliwkowe i inne owoce. Barszcze robiono z buraków, porzeczek, berberysu, Żórawin i agrestu. Sporządzano je jako barszcze czyste lub podprawione żółtkami i śmietaną zawsze o smaku lekko kwaśnym. Dodatkami do nich były uszka, kołduny i nadziewane jaja. Rosoły sporządzano z mięsa cielęcego, wołowego, drobiu i dzikiego ptactwa. Podawano je z makaronem, ryżem, grochem, fasolą, grzankami oraz warzywami z rosołu, przyprawiano je pietruszką, koprem, czosnkiem, kwiatem muszkatołowym lub pieprzem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz